SSC Tuatara - amerykańska odpowiedź na pobicie rekordu prędkości samochodem seryjnym

Zaprezentowany podczas Monterey Car Week w 2018 roku supersamochód amerykańskiej konstrukcji - SSC Tuatara, trafiło już do pierwszych klientów. Marka powołana do życia w 1999 roku przez Jeroda Shellby chciała stworzyć samochód będący zagrozić Bugatti oraz Koenigsegg w kwestii pobicia rekordu najszybszego seryjnie produkowanego samochodu.

Nazwa Tuatara wzięła się od jaszczurki zamieszkującej Nową Zelandię, która według badań naukowych posiada najwyższe tempo ewolucji molekularnej spośród przebadanych zwierząt na naszej planecie. Shelby SuperCars ma zatem na prawdę duże ambicje. Model Tuatara został zaprojektowany jako konkurent dla takich mocarzy jak Bugatti Chiron czy Koenigsegg Agera RS, które w walce między sobą udowodniły, że potrafią być najszybszymi na świecie.

SSC już raz pokazało światu najszybszy seryjnie produkowany samochód, był nim model Ultimate Aero TT które w latach 2010-2013 dzierżyło ten tytuł z prędkością 412 km/h. W 2013 roku rekord ten został pobity przez Bugatti Veyron Super Sport, które pędziło wówczas 431 km/h.

Aktualny rekord należy do Koenigsegg'a Agery RS, której oficjalny wynik wynosi 446 km/h. Prędkość ta została uśredniona z dwóch przejazdów, podczas najszybszego szwedzki supersamochód gnał z prędkością 457 km/h. Więc jak widać, konstruktorzy SSC Tuatara mają duże ambicje.

SSC Tuatara posiada silnik o pojemności 5,9-litra w układzie widlastym V8 z dwiema turbosprężarkami. Silnik jest w stanie wkręcić się do 8800 obrotów na minutę osiągając na paliwie 91 oktanowym moc 1350 KM. Chyba, że ta moc Was nie zadowala, wówczas możecie Tuatara zalać etanolem E85, będziecie wówczas w stanie wygenerować nawet 1700 KM! Cała moc jest przenoszona na jezdnie z pomocą 7-stopniowej zautomatyzowanej skrzyni biegów CIMA.

Konstrukcja kabiny została wykonana z karbonu w formie jednolitego monokoku. Oprócz monokoku, z karbonu zostały wykonane elementy karoseryjne oraz felgi, dzięki takim zabiegom masa własna samochodu wynosi 1250 kilogramów. Zawieszenie zostało oparte o amortyzatory hydrauliczne z regulację, do hamowania mają służyć karbonowo-ceramiczne tarcze hamulcowe o rozmiarze 16-cali i 6-tłoczkowym zaciskiem z przodu, oraz 15-calowe tarcze hamulcowe z 4-tłoczkowymi zaciskami z tyłu. Na piastach kół znajdą się 20-calowe obręcze kół z oponami o wymiarach 245/30 z przodu oraz 345/25 z tyłu.

We wnętrzu znajdziemy wyświetlacz z wyskalowanym licznikiem do 300 mil na godzinę, czyli około 480 km/h - taką barierę planują pobić konstruktorzy. Licznik będzie w stanie pokazać nam aktualnie wykorzystywaną moc. Standardowe lusterka dla lepszej aerodynamiki zostały zastąpione kamerami.